niedziela, 9 lutego 2020

spędziłam dziś z tobą cały dzień

wiesz spędziłam dziś z tobą
cały dzień od pierwszej myśli
do ostatniej przed snem
gdy cię nie ma nie umiem
odetchnąć nie umiem jeść
gdy cię nie ma jestem tylko
albo aż tęsknotą w suficie
mogę uwięzić wzrok
byle tylko od twoich oczu
nie odejść nawet na krok
i nie chcę okrywać się
powiekami bo strach
że cię stracę jest większy
od wszystkich zmartwień
gdybym jego wagę mogła
wyrazić dniami to wieczność
byłaby lżejsza a gdyby kilometrami
nie starczyłoby świata
dla mojego serca już tylko cisza
najidealniej odtwarza twój głos
jesteś i nie ma cię żyję
ale co to za życie gdy ty
słowa oszczędzasz na później
a później przecież może
nastąpić wcześniej niż myślisz
albo nie nastąpić nigdy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz