Każdy kolejny dzień
jest jak pierwszy bez ciebie.
Układam się do snu
na twojej połowie,
wypowiadam słowa,
którymi zawsze mnie usypiałeś.
Z każdym dniem odchodzisz w zapomnienie
- to wersja dla ciebie.
Zapominać muszę się nauczyć,
ale nikt nie chce pokazać jak.
Przed kim się nie otworzę,
każe mi się zamknąć
albo odsuwa od siebie
na dalszy plan,
żebym przypadkiem nie spróbowała
jeszcze raz.
Dobrze, już dobrze,
nic nie mówię, nic nie powiem.
Zamknę się, oddalę,
ale nigdy nie nazywaj mnie
kimś, bo jeszcze pomyślę,
że coś znaczę.
Nigdy nie spodziewałam się walczyć
z góry wypatrując porażki
w pojedynkę przeciw światu
i przeciw sobie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz