on stoi zawsze obok
napełnia płuca po brzegi
zapachem moich włosów
i snów
wygładza zmarszczki na czole
patrząc na mnie całym niebem
nawet najcięższy dzień scałowując
z ust
słowem pieści moje myśli
zmusza do wyjścia poza siebie
zawsze innym śmiechem
z nut
każdy dzień z nim jest ostatni
z naszych ciał robi galerię sztuki
z naszych zdań dzieła zebrane
w cud
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz